Derde dag wandelen
17 aug. 2022
🇳🇴
vanuit Noorwegen
Om 21:00 uur gestrekt en tot een uur of 24:00 liggen luisteren naar de regen op het tentdoek. Het ging er qua regen heftig aan toe maar dat is
een fijne constatering vanuit een warme en droge tent . De temperatuur bleef onverminderd hoog ondanks de regen.
Vanochtend rond 6:00 wakker en de handel in de tent zo goed mogelijk opgeruimd, buiten was het nog erg nat. Uiteindelijk de tent afgebroken en alles zo snel mogelijk opgeborgen. Nog even snaveltje poetsen, toiletteren en op naar de receptie…er brande licht er stond een zwarte Mercedes voor de deur maar de boel bleef doods ondanks mijn roepen. Dan moet je het ook zelf maar weten…
Zo wat ben ik stijf, we zullen zien. Ik beweeg me, zo voelt het, als een bejaarde…k’heb even om mee heen gekeken of iemand me zag stumperen…gelukkigal snel dook het pad het bos in en liep parallel aan een prachtig riviertje met allemaal watervallen en stroomversnellingen..prachtig maar ook erg glibberig. Heerlijk genieten.
Onderweg een bankje gevonden in het bos en daar m’n ontbijt en koffiemoment gebruikt. Het bankje bij de waterval heb ik gelaten voor wat het was, wat een herrie dat water…wel mooi.
Wat me nu al een paar keer gebeurt is in zowel de tweede als de derde dag dat paden die aangegeven worden er gewoon niet zijn. Dus dat keutel ik wat links en rechts voor de bosrand en duik dan het bos maar in en probeer dan wat…soms gaat dat goed en dan is het een heel oud pad is wat niet onderhouden wordt maar een paar keer was er gewoon echt niets behalve schapen. Schaapachtig kijken naar zo’n rare rugzaktoerist heeft ook weer betekenis gekregen…Maar goed daar sta je dan…met de slimme telefoon loop ik dan zo goed en kwaad als het kan naar een iets groter pad in de beurt…en die meneer van Komoot maar zeggen; ‘u hebt de route verlaten’….die is lekker…
Buiten Lillehammer (ver buiten) kwam ik opeens een monument tegen (foto). Het was de plek waar de mobilisabele mannen zich op 8 mei 1945 verzamelden voor een tegenoffensief om de bezetters te verdrijven.
Wat heel fijn is met al die regen is dat er volop water is, wat je dus niet op je rug mee hoef te nemen. Dat scheelt zo maar maximaal twee kilo van de 20. Ik gebruik een filtersysteem wat superhandig is. Het water in de sloot (ook thuis) maak je in een handomdraai tot drinkwater.
8 km voor het einde heb ik op een van die typische bruggen de schoenen geïnspecteerd, kletsnat van binnen en van buiten doordat je steeds door natte bosbessen struiken loopt. Erg slecht voor de voeten dus daar wil ik de volgende keer beter om denken, ik had gamaschen bij me maar dacht ze niet nodig te hebben…leerpuntje!
Het traject wat vervolgens gelopen moest worden ging 4 keer door moerasachtige stukken. Dat zijn in de winter paden die wanneer ze hard bevroren zijn worden gebruikt door mensen met sneeuwschoenen zo vertelde een meneer. Ik heb de eerste doorsteek geprobeerd…zelf als ik snel liep liepen m’n schoenen vol, dus het plan moest anders, meneer Komoot bleef maar zeuren maar met een stukje omlopen kwam het helemaal goed.
Het einde van de tour liep langs de prachtige watervallen van Lillehammer (video) en belande ik in het studenten kwartier en sportvelden van Lillehammer. Lotte snel geappt of ze thuis was omdat mijn auto, fiets en alle andere spullen bij haar stonden.
Helaas had ze geen tijd voor me…een druk introductie programma waar ik niet helemaal in pas. Dus de spullen opgehaald en naar de camping Lillehammer gereden.
Het spul weer opgezet, blaren geprikt, achterklep diner gemaakt…heeeerlijk een zakje ‘Macaroni Carbonada’ speciaal bewaard. Koffie na. De auto is een bende maar dat boeit niet.
Zo lekker douchen en dan met een borrel op m’n mandje in…wat een heerlijkheid. Drie dagen trekken door de heuvels van Lillehammer, dit smaakt naar meer maar voor nu is het even klaar.
morgen misschien nog even ontbijten/lunchen/dineren met Lotte en dan alvast een beetje richting Kristiansand.
Welterusten allemaal.
Vanochtend rond 6:00 wakker en de handel in de tent zo goed mogelijk opgeruimd, buiten was het nog erg nat. Uiteindelijk de tent afgebroken en alles zo snel mogelijk opgeborgen. Nog even snaveltje poetsen, toiletteren en op naar de receptie…er brande licht er stond een zwarte Mercedes voor de deur maar de boel bleef doods ondanks mijn roepen. Dan moet je het ook zelf maar weten…
Zo wat ben ik stijf, we zullen zien. Ik beweeg me, zo voelt het, als een bejaarde…k’heb even om mee heen gekeken of iemand me zag stumperen…gelukkigal snel dook het pad het bos in en liep parallel aan een prachtig riviertje met allemaal watervallen en stroomversnellingen..prachtig maar ook erg glibberig. Heerlijk genieten.
Onderweg een bankje gevonden in het bos en daar m’n ontbijt en koffiemoment gebruikt. Het bankje bij de waterval heb ik gelaten voor wat het was, wat een herrie dat water…wel mooi.
Wat me nu al een paar keer gebeurt is in zowel de tweede als de derde dag dat paden die aangegeven worden er gewoon niet zijn. Dus dat keutel ik wat links en rechts voor de bosrand en duik dan het bos maar in en probeer dan wat…soms gaat dat goed en dan is het een heel oud pad is wat niet onderhouden wordt maar een paar keer was er gewoon echt niets behalve schapen. Schaapachtig kijken naar zo’n rare rugzaktoerist heeft ook weer betekenis gekregen…Maar goed daar sta je dan…met de slimme telefoon loop ik dan zo goed en kwaad als het kan naar een iets groter pad in de beurt…en die meneer van Komoot maar zeggen; ‘u hebt de route verlaten’….die is lekker…
Buiten Lillehammer (ver buiten) kwam ik opeens een monument tegen (foto). Het was de plek waar de mobilisabele mannen zich op 8 mei 1945 verzamelden voor een tegenoffensief om de bezetters te verdrijven.
Wat heel fijn is met al die regen is dat er volop water is, wat je dus niet op je rug mee hoef te nemen. Dat scheelt zo maar maximaal twee kilo van de 20. Ik gebruik een filtersysteem wat superhandig is. Het water in de sloot (ook thuis) maak je in een handomdraai tot drinkwater.
8 km voor het einde heb ik op een van die typische bruggen de schoenen geïnspecteerd, kletsnat van binnen en van buiten doordat je steeds door natte bosbessen struiken loopt. Erg slecht voor de voeten dus daar wil ik de volgende keer beter om denken, ik had gamaschen bij me maar dacht ze niet nodig te hebben…leerpuntje!
Het traject wat vervolgens gelopen moest worden ging 4 keer door moerasachtige stukken. Dat zijn in de winter paden die wanneer ze hard bevroren zijn worden gebruikt door mensen met sneeuwschoenen zo vertelde een meneer. Ik heb de eerste doorsteek geprobeerd…zelf als ik snel liep liepen m’n schoenen vol, dus het plan moest anders, meneer Komoot bleef maar zeuren maar met een stukje omlopen kwam het helemaal goed.
Het einde van de tour liep langs de prachtige watervallen van Lillehammer (video) en belande ik in het studenten kwartier en sportvelden van Lillehammer. Lotte snel geappt of ze thuis was omdat mijn auto, fiets en alle andere spullen bij haar stonden.
Helaas had ze geen tijd voor me…een druk introductie programma waar ik niet helemaal in pas. Dus de spullen opgehaald en naar de camping Lillehammer gereden.
Het spul weer opgezet, blaren geprikt, achterklep diner gemaakt…heeeerlijk een zakje ‘Macaroni Carbonada’ speciaal bewaard. Koffie na. De auto is een bende maar dat boeit niet.
Zo lekker douchen en dan met een borrel op m’n mandje in…wat een heerlijkheid. Drie dagen trekken door de heuvels van Lillehammer, dit smaakt naar meer maar voor nu is het even klaar.
morgen misschien nog even ontbijten/lunchen/dineren met Lotte en dan alvast een beetje richting Kristiansand.
Welterusten allemaal.
Reacties
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!